Singapore Telecom (SingTel) kondigt een herstructurering aan en tegelijk de overname van Amobee, het Amerikaanse mobiele marketingbedrijf, voor 321 miljoen US dollar. Amobee wordt onderdeel van een nieuwe unit, Group Digital L!fe. Andere onderdelen van de nieuwe divisie zijn onder meer eCommerce en NextGen TV. Verder zal er per 1 april 2012 een Group Consumer zijn, waarin naast de actviteiten op de thuismarkt ook de Australische tak zit (Optus) en de internationale activiteiten (deelnemingen in mobiel in Azie). In totaal heeft SingTel overigens 434 miljoen mobiele abonnees in 25 landen. De laatste divisie is Group ICT, waarin de zakelijke en ICT-diensten ondergebracht zijn.
SingTel volgt met de oprichting van de Digital L!fe divisie een aantal grote telco's, zoals Telefonica (oprichting Telefonica Digital september 2011), Telenor (oprichting Digital Services, september 2011) en AT&T (oprichting Digital Life Services november 2011). De strategische richting die door deze operators gekozen wordt, is het creeren van een concurrent voor de over-the-top aanbieders zoals Google en Apple. SingTel heeft door zijn grote internationale aanwezigheid in ieder geval de schaalvoordelen mee die we ook tegenkomen bij Telefonica en Telenor, die eveneens in tal van landen mobiele operators bezitten. De vraag is natuurlijk of operators, die vaak kampen met niet al te sterke imago's, een kans hebben tegen de populaire internationale internetbedrijven. Overnames kunnen dan wel een slimme zet zijn, zoals SingTel nu doet en daarvoor Telefonica, dat o.a. VoIP-aanbieder Jajah kocht.
Tegelijk is er sprake van een beweging richting diensten en weg van infrastructuur. Voor SingTel geldt dat in grote mate, omdat het in eigen land diensten levert op het Next Gen National Broadband Network (NGNBN), een open glasvezelnetwerk, terwijl het slechts 30-procentsaandeelhouder is in de NetCo die de passieve infrastructuur beheert. Ook 'connected TV' (Next Gen TV) en ICT-diensten voor de zakelijke markt krijgen een prominente plaats.
Nu is SingTel een duidelijk voorbeeld van een operator die zich richt op diensten en wat infrastructuur zich beperkt tot mobiel in groeimarkten. Toch blijft het de vraag wat voor een telco de beste strategie is:
- verticale integratie;
- focus op infrastructuur, en via partnerships aanvullende inkomsten en/of klanten binnenhalen (denk aan de samenwerking van Spotify met o.a. KPN);
- focus op traditionele dienstverlening, inclusief ICT-diensten voor de zakelijke markt;
- vol de concurrentie aangaan met de grootmachten in de internetwereld.
Gelet op de enorme ontwikkelmacht van Google, Apple, Facebook en anderen, met tienduizenden ontwikkelaars in dienst, lijkt de laatste keuze niet de meest zinnige. De komende maanden en jaren zullen uitwijzen of SingTel, Telefonica, Telenor en AT&T iets kunnen uitrichten tegen de internetgiganten. De keuze tussen de tweede en de derde is ook al volstrekt onduidelijk. Een nieuwkomer als City Telecom, bekend van het Hong Kong Broadband Network, profileert zich met veel aplomb als 'dumb pipe'. Het HKBN drukt de prijs van toegang omlaag om via de 'volumeknop' marktaandeel en dus schaalgrootte te kunnen opbouwen. Traditionele telco's, met hun 'legacy' systemen, omzet en organisatie, zijn hiervoor huiverig. SingTel wijst echter de weg, doordat het belangrijke hoeveelheden netwerkassets heeft ondergebracht in het genoemde NGNBN. Telstra doet momenteel iets vergelijkbaars, met de verkoop van assets aan het Australische National Broadband Network (NBN). Daardoor ontstaat 'structural separation', wat we ook tegenkomen bij Telecom New Zealand.
Voorlopig lijkt 'structural separation' een utopie die enerzijds zorgt voor een landelijk beschikbaar breedbandnetwerk en anderzijds netwerkduplicatie uitsluit. Maar onmogelijk is het dus niet. Ook KPN wordt de komende jaren voor de keuze gesteld: gaan we het glasvezelnetwerk van Reggefiber inlijven, conform de bestaande optie-overeenkomsten, of laten we de infrastructuur aan een andere entiteit, zoals CIF en zijn pensioenfondspartners? Anders gezegd: gaan we onze kasstromen aanwenden voor passieve infrastructuur, of zetten we de middelen in om diensten te ontwikkelen en marketing en sales te bedrijven?
De kabel speelt hier natuurlijk ook nog een rol. Neem het Cogas-gebied (Twente), dat nu gezamenlijk door CIF en Cogas verglaasd wordt - terwijl overigens ook Reggefiber er actief is. Dienstenaanbieder op Cogas is Ziggo en de grote vraag is nu: trekt Ziggo zich terug als het contract met Cogas afloopt? Dat is niet uit te sluiten, want we schatten de omzet op zo'n 16 miljoen euro, wat voor Ziggo als geheel (1,5 miljard) zeer beperkt is. Of gaat Ziggo diensten leveren op het nieuwe glasvezelnetwerk? In dat geval is de stap naar diensten leveren op andere glasvezelnetwerken zo gezet en kan Ziggo afscheid gaan nemen van zijn HFC-netwerk.
Kortom, de strategie van de grote telecomoperators is nog niet uitgekristalliseerd, wellicht met uitzondering van een paar spelers in het verre oosten.
