Dit soort initiatieven staat op gespannen voet met het feit dat we jaren geleden besloten hebben telecom aan de markt over te laten. Overheidsbemoeienis is daar moeilijk mee te verenigen. Daar komt bij dat we twee infrastructuren hebben (koper en coax), die beide een road map hebben die in theorie eindigt bij volledige verglazing. De onderlinge concurrentie zorgt voor een gestage groei van de beschikbaarheid van breedband en van de maximale snelheid. Wel zijn veel stemmen het er over eens dat de overheid een actieve rol kan spelen bij het aansluiten van buitengebieden, maar ook hier is het niet gemakkelijk om de juiste formule te vinden die toelaatbaar is in de ogen van alle marktpartijen.
En dan de bewering dat glas bedrijvigheid zou aantrekken. De Amerikaanse stad Chattanooga, dat een gemeentelijk glasvezelnetwerk heeft aangelegd, steunt deze stelling, maar het is nog wat vroeg om te kunnen spreken van 'wetenschappelijk bewijs'. Wat de betere mogelijkheden van bewaking betreft: Ook dat is waarschijnlijk discutabel voor zowel de aanhangers van koper/xDSL als voor de aanhangers van coax/Docsis. Zij zullen tegenwerpen dat waarschijnlijk alle diensten zowel over glas als over koper en coax aangeboden kunnen worden.
Kortom, het is lastig overheidsbemoeienis te verenigen met een vrije telecommarkt. Marktconform concurreren met zowel koper als coax is een mogelijkheid (zie Chattanooga). Nationalisatie is alleen denkbaar als de bestaande partijen hun assets tegen een goede prijs kunnen verkopen (zie Australie), anders krijgen we hier 'Oezbeekse toestanden' (zie ons artikel 'Opkomende markten: hoge return, hoog risico').
Tot besluit nog een andere overweging. Het business model van de meeste operators is gebaseerd op schaarste, zoals wij wel vaker memoreren. Maar er zijn ook partijen die uitgaan van een overvloed aan bandbreedte tegen een lage prijs, waarbij aanvullende diensten voor de 'icing on the cake' zorgen (zie bijv. Citynet in Hong Kong of Google Fiber in de VS). Echter, je kunt nieuwe business modellen nu eenmaal niet opleggen aan bestaande operators. Opvallend is wel de 'u-turn' die Julius Genachowski, voorzitter van de Amerikaanse FCC, recent schijnbaar maakte. Hij is bezorgd over de remmende werking van caps op het gebruik. Als eindgebruikers zuinig aan gaan doen uit angst hun cap te passeren, zou dat de economische groei in gevaar kunnen brengen. Het interessante is dat met deze stellingname het schaarstedenken kritisch bekeken wordt. De vraag is of overheden het business model van telecombedrijven kunnen beinvloeden. Ze zouden naar instrumenten kunnen grijpen als net neutraliteit, ze zouden caps kunnen verbieden, etc. En als dat niet werkt, dan is de vraag of de overheid zich gedwongen ziet in te grijpen met zwaardere middelen, zoals nationalisatie. Anders moeten we ons neerleggen bij het feit dat we jaren geleden de markt geliberaliseerd hebben.
