Volgens onbevestigde berichten werkt Apple met Gemalto aan een iPhone zonder verwisselbare simkaart. De netwerkinformatie wordt draadloos aangeleverd en opgeslagen in het geheugen van de telefoon. Als dit klopt, is het een grote koerswijziging van Apple. Het zou de weg effenen voor directe verkoop via iTunes: gebruikers kopen eerst een iPhone en kiezen pas daarna een netwerk. Het losse simkaartje staat echter centraal in de relatie tussen operator en klant, dus operators willen het niet zomaar opgeven. Is het merk iPhone zo sterk geworden dat Apple in staat is om de klantrelatie weg te halen bij de operator?
De term sim wordt gebruikt voor twee dingen: de Subscriber Identity Module die de unieke gegevens over de klant en het netwerk bevat, en de fysieke drager ervan, het simkaartje. Het kaartje staat centraal in de relatie van de operator met de eindgebruiker, een simkaart van operator A werkt immers niet op het netwerk van operator B.
Gemalto heeft voor Apple een oplossing ontwikkeld die de informatie opslaat op een beveiligd deel van het geheugen in de mobiele telefoon, meldde GigaOM op basis van bronnen binnen Europese operators. Zo’n System-on-a-Chip (SoC) bevat een klein, eigen besturingssysteem en geheugen voor beveiligde gegevens, zoals de gebruikersidentiteit. Er is ook plaats vrij voor andere beveiligde applicaties, zoals voor mobiel betalen (Apple bezit patenten voor NFC). Gemalto zou ook het platform leveren om gegevens te beheren en over-the-air op de smartphone te zetten. Meerdere Europese MNO’s zouden al bij Apple zijn geïnformeerd over de plannen. Bevestiging blijft uit, Apple en Gemalto geven geen commentaar.
The Financial Times schrijft dat verscheidene Europese operators zich zorgen over het verlies aan zeggenschap over de klantrelatie. Ze overwegen tegenmaatregelen tegen Apple, zoals een weigering om de handset te subsidiëren. Volgens een manager bij een operator riskeert Apple "oorlog". De krant noemt Vodafone, France Telecom en Telefónica bij naam. De genoemde bedrijven en Apple weigerden commentaar.
Allereerst zijn er technische voordelen: doordat de identiteit wordt vastgelegd in het toestel, komt de simkaart te vervallen, inclusief houder, waarmee de handset weer net wat platter en eenvoudiger kan worden uitgevoerd. Het fysiek verspreiden en beheren van simmetjes vervalt, wat scheelt in de kosten, zij het alleen voor dat type handset. Operators en andere merken profiteren daar niet rechtstreeks van, doordat ze de sim-kaart met de hele infrastructuur nog jaren zullen ondersteunen voor andere klanten en merken.
Klantrelatie
De grootste verandering zou echter zitten in de klantrelatie. Zonder sim wordt het verkoopmodel anders, waarbij meerdere scenario’s denkbaar zijn. Apple verkoopt de iPhone via iTunes rechtstreeks aan de eindgebruiker die daarna een keuze maakt uit de beschikbare netwerken en abonnementen. De mobiele telefoon wordt over the air geregistreerd. De initiële prijs van de iPhone is hoog, maar concurrerende operators zullen overwegen een upfront handsetsubsidie aanbieden in ruil voor een contract met een langere looptijd.
Indien een klant niet vast wil zitten, wordt het een concurrentie om belminuten en downloadvolume. Gebruikers zouden zo zelf in staat zijn om te wisselen van netwerk, ook in het buitenland. Het is zelfs denkbaar dat Apple de belminuten en data inkoopt bij meerdere operators en afrekent met de eindgebruiker. De telefoon wisselt automatisch naar het netwerk dat op dat moment de beste dekking en capaciteit biedt. Door een iPhone te bouwen die zowel GSM als CDMA ondersteunt, kan dat model zelfs over de hele wereld uitgerold worden.
De netwerkkeuze is van belang. In veel gevallen is het merk van de handset al sterker dan het merk van de operator. Men kiest immers voor een iPhone, een Samsung of BlackBerry. In de VS speelt die kwestie nog sterker dan in Europa: de vier grootste Amerikaanse operators gebruiken meerdere mobiele standaarden (WiMAX, GSM en CDMA) en werpen stevige overstapdrempels op, zoals het terugvorderen van de handsetsubsidie als de klant vertrekt (Opta heeft dat verboden). AT&T heeft daar nu nog het alleenrecht op de iPhone, al gaan er al sinds maart geruchten dat Verizon in 2011 een CDMA-versie lanceert. Mogelijk is Apple erop uit om die situatie te doorbreken.
Een iPhone zonder simkaart staat ook haaks op de initiatieven van de GSMA op het terrein van mobiel betalen. Na jaren van beloften komt het er echt van, zowel in Europa als in Noord-Amerika. Er komen NFC-lezers voor bij de kassa in winkels, het openbaar vervoer van de agglomeratie New York ontwikkelt een contactloze kaart. De GSMA ontwikkelt mobiel betalen volgens het model dat de beveiligde NFC applicaties op de simkaart komen te staan. De applicaties kunnen echter ook best op een microSD kaartje zitten of in de telefoon, voor het betalingsproces is dat grotendeels van ondergeschikt belang. Apple lijkt er in ieder geval zo over te denken.
Apple stelt zich al langer op buitenstaander ten opzichte van de mobiele wereld. Het is geen lid van de GSMA en heeft de operators in vrij korte tijd gedwongen om over te stappen op de micro SIM in plaats van de gebruikelijke SIM. Het is echter niet te verwachten dat operators zomaar zullen meewerken aan het volledig doorsnijden van hun band met de klant. Apple wordt geen MNO, dus in elk land moeten operators worden aangesloten, bij voorkeur meerdere. Het wordt moeilijk om ze over de streep te trekken als niet een deel van het voordeel wordt doorgegeven. Tenzij Apple zo populair is dat men er gewoonweg niet omheen kan. Met iTunes, muziek en apps, is Apple daar vrij succesvol in gebleken.
