WiFi kent een stijgende populariteit. Door sommigen wordt de technologie al omschreven als ‘de ware 4G standaard’. Intuïtief is dat heel logisch: we willen af van snoeren, dus op lange termijn wordt alles draadloos; mobiele netwerken worden gedeeld door teveel abonnees; glasvezel moet dus tot behoorlijk dicht bij iedere woning, iedere bedrijfslokatie en iedere andere gelegenheid worden aangelegd. WiFi vormt kortom de ontbrekende schakel tussen glasvezel (dat duur is om helemaal tot iedere locatie uit te rollen) en mobiel (een ‘shared’ netwerk dat potentieel door te veel abonnees gedeeld wordt).
Het mag dan ook niet verbazen dat WiFi een stijgend aantal toepassingen kent:
- Draadloos Groningen schijnt een doorstart te willen maken.
- Een consortium van Orange France, de SNCF, Eutelsat, Alsthom en Capgemini maakt draadloos internetten in de TGV mogelijk, ook bij 320 km/hr. Aan boord woordt WiFi toegepast, met backhaul via satelliet.
- BT heeft een app gemaakt voor de iPad, waarmee breedbandabonnees gratis toegang krijgen tot 2 miljoen Britse hotspots.
- O2 UK rolt in het Verenigd Koninkrijk een gratis open WiFi netwerk uit dat BT ruimschoots in omvang moet gaan overtreffen
En ook op het bedrijfsmatige front gaat het goed:
- Boingo Wireless, dat meer dan 200.000 hotspots wereldwijd beheert, wil naar de beurs.
- BskyB zou een bod willen doen op The Cloud, dat 22.000 hotspots in Europa beheert.
Blijft de vraag over of en hoe er geld mee verdiend kan worden. BT geeft een duidelijke richting aan en volgt daarmee het bijvoorbeeld van o.a. het Newyorkse Cablevision en Telenet, dat niet meedoet aan de Belgische spectrumveiling (“onze focus is op kabel en WiFi”): gratis hotspottoegang voor breedbandabonnees. De zucht naar toegang zal de komende jaren alleen maar blijven groeien, zie het TGV-initiatief. In de slag om de abonnee is er nog voldoende ruimte voor onderscheidend vermogen, want hotspots kunnen er nooit te veel zijn. Het is natuurlijk fijn als je er ook geld voor kunt vangen, maar zo ziet de abonnee het niet: die wil maar één keer betalen voor toegang. En daardoor wordt hotspottoegang een klassieke ‘loss leader’, die indirect de waarde van een breedbandabonnement verhoogt.
