Nokia onthult een programmeerbare architectuur voor 5G. Deze multi-service architectuur is volgens de Finse maker bedoeld om legacy netwerken te voorzien van een automatische en dynamische aansturing. Het platform managet de capaciteit van het radionetwerk en het core-netwerk voor de behoefte van verschillende diensten, pieken en dalen over tijd en locatie en netwerktopologie. Nokia noemt een aantal sectoren bij naam, met name automotive en gezondheidszorg. Operators kunnen zulke sectoren de connectiviteit bieden in een Network-as-a-Service model.
De eerste commerciële netwerken voor 5G worden rond 2020 verwacht, bij netwerkoperators die daarin het voortouw nemen, zoals de Koreaanse operators en een Europees bedrijf als TeliaSonera. Wereldwijde commerciële uitrol volgt in de jaren erna. De komende jaren worden er nieuwe radio-interfaces ontwikkeld voor gebruik met nieuw spectrum, zowel in lagere frequentiebanden (onder 1 GHZ) als in hoge, zoals 60 GHz.
Drie verschillende scenario's
5G moet beantwoorden aan de eisen van drie totaal verschillende use cases, vertelt Lauri Oksanen in een telefonisch interview. De Fin is Vice-President Research and Technology bij Nokia Networks.
Een groot deel van de aandacht gaat uit naar mobiel breedband, dat in vergelijking met 4G komt tot hogere datarates, lagere latency en meer mobiliteit.
De tweede toepassing is Internet of Things. De datarates zijn daarin minder belangrijk, maar het gaat wel om apparaten die zeer lang (jaren soms) mee moeten gaan op één batterij. Daarnaast gaat het om zeer grote aantallen apparaten.
De derde toepassing is “critical control systems”, bijvoorbeeld voor onbemande servicedrones en autonoom rijdende voertuigen. Die vragen om een zeer hoge beschikbaarheid en zeer lage latency.
Standaardisatie
De standaardisatie voor 5G is nog volop gaande, met name op het gebied van 5G Radio. Dat wordt opgepakt door het 3GPP, dat de basiseisen vaststelt voor nieuwe netwerktechnologie. Dat is een proces waarin ruim 300 bedrijven samenwerken.
Oksanen prijst het werk van de Europese Commissie, die met researchprogramma’s betrokken is. “De EU is daar altijd heel goed in geweest.” Nokia werkt daarin samen met onder meer Ericsson, Alcatel-Lucent, Samsung en Huawei. Die bedrijven, elkaars concurrenten, werken samen aan de ontwikkeling van de mathematische modellen die ten grondslag liggen aan de standaardisatie. Via simulaties en vergelijkingen kan in een vroeg stadium een winnaar bepaald worden.
4G doorontwikkelen
Een belangrijk vraagpunt voor de hele industrie is de roadmap voor de komende vijf jaar. De vendors hebben er een commercieel belang bij om nu al bouwstenen te ontwikkelen, waarmee zij en mobiele operators nu al een business case kunnen bouwen voor hun investeringen.
Nokia stelt daarom nu een ‘system of systems’ voor, een programmeerbare multisystem architectuur. Ook daarvoor is standaardisatie nodig, maar veel onderdelen bestaan al. Oksanen noemt Dynamic Experience Management (DEM) voor de optimalisatie van applicaties in mobiele netwerken. Vertaald naar de eindgebruiker: het afleveren van een niet-haperende videostream op een smartphone.
Een ander onderdeel is Fast Traffic Forwarding, een randvoorwaarde voor de gedistribueerde cloud-oplossingen die Nokia ontwikkelt. De AirFrame Data Center Solution zet de rekenkracht voor cloudtoepassingen in de uithoeken van het netwerk en dus dichter bij de afnemers.
De komende jaren staat echter ook vast dat investeringen moeten worden opgebracht met bestaande diensten. De consument gaat wellicht iets meer besteden aan connectiviteit, maar niet radicaal veel meer, verwacht Nokia. Ook de komende jaren is de innovatie een geleidelijk proces, deels nog uit het vervangen van legacy systemen.
Het zwaartepunt van de investeringen in 5G diensten is te verwachten tussen 2020 en 2022. Dat betekent dat operators nog drie jaar kunnen wachten voordat ze een besluit nemen. Toch is het niet uitgesloten dat er toepassingen komen die al voor 2020 een kantelpunt veroorzaken. Bepaalde Internet-of Things-toepassingen, of autonoom rijdende auto’s zouden ineens op een punt kunnen komen dat de eindgebruiker bereid is er de beurs voor te trekken.
