Eind vorige maand is in de Apple App store de nieuwe versie van de applicatie Viber beschikbaar gekomen. Viber is een Over-the-top applicatie a la Skype. Het maakt het mogelijk om via het mobiele datanetwerk met iedereen die ook Viber geïnstalleerd heeft ‘gratis’ te bellen.
Zoals gezegd zijn er meer applicaties in de Apple App store die ‘gratis’ bellen mogelijk maken. Skype is het bekendste voorbeeld, maar je kunt ook bijvoorbeeld fring of Nimbuzz gebruiken. Viber is eigenlijk niets nieuw onder de zon. Zo op het eerste oog zal het succes van deze applicatie niet veel afwijken van zijn voorgangers.
OTT-diensten zijn voor operators met bestaande managed services een ‘interessante’ ontwikkeling om nauwlettend te volgen. Interessant in de zin dat het de bestaande inkomstenstroom van de managed service nadelig beïnvloedt. Viber is een spraakdienst, en concurreert 1-op-1 met de managed dienst ‘gsm-spraak’ van de mobiele operators. Toen Skype beschikbaar kwam in de Apps store was er veel ophef over het feit dat het alleen via Wi-Fi werkte en dat operators het gebruik via het 3G-netwerk onmogelijk maakten. Vandaag de dag is Skype ook via 3G te gebruiken. De Viber applicatie is net nieuw, dus het zal op dit moment volstrekt geen impact hebben op de bestaande diensten van de operators.
Het succes van dit soort OTT-diensten is in grote mate afhankelijk van het gebruikersgemak en de grootte van de groep die dezelfde dienst heeft geïnstalleerd en gebruikt. Wat dat betreft heeft Viber de kinderziektes van Skype kunnen afkijken en omzeilen. Om vroeger te ‘Skypen’ moest je op een afgesproken tijdstip achter je desktop computer zitten. Het gemak was dan ook ver te zoeken. Spontaan gebruik was niet echt mogelijk. Het mobiel maken en het gebruik van pushnotificatie zorgen voor een verhoging van het gebruikersgemak. Achter de pc moeten zitten is er niet meer bij. Het gebruikersgemak van Skype ging omhoog met de introductie van SkypeOut, SkypeIn (heet nu Online Number), videocalls en clients voor diverse Oss, ook mobiele.
Blijft over de grootte van de gebruikersgroep en hoe je weet wie het ook gebruikt. Bij dit laatste punt is Viber wellicht in staat om het verschil te maken. Probleem bij Skype is dat er geen eenvoudige manier is om eenduidig inzicht te krijgen wie Skype gebruikt, dan wel geïnstalleerd heeft. Je moet actief vertellen dat je Skype gebruikt en elkaars ‘adres’ uitwisselen of opzoeken in het adresboek. Daarna is het wachten op toestemming van de andere partij.
Viber gebruikt als unieke identifier je normale mobiele telefoonnummer en niet een bijzondere gebruikersnaam of email adres. Hierdoor kan de dienst op eenvoudige wijze je adresboek doorzoeken en bij ieder mobiel nummer controleren of dat nummer al in hun database voorkomt van mensen die de applicatie geïnstalleerd heeft. De app vraagt wel eerst toestemming om je telefoon te doorzoeken. Gebruikers kunnen dus eenvoudig zien wie ze ‘gratis’ kunnen bellen. De app checkt dit regelmatig, waardoor nieuwe bezitters automatisch toegevoegd worden.
Uiteraard is deze dienst niet 100% monkey proof en gaat het nogal eens fout. Op het moment is de app alleen beschikbaar voor iPhone-gebuikers, maar er wordt gewerkt aan een Android en een BlackBerry versie (en aan gratis sms’en). De viber-gebruiker moet beschikken over onbeperkt data-abonnement. In essentie is Viber echter een simpele applicatie die, als de kinderziekten eruit zijn, in gebruik net zo eenvoudig is als normaal bellen. En als er voor de consument geen verschil meer is in gemak of kwaliteit, dan zal de prijs bepalen wat er gebruikt wordt. Blijft de vraag waar Viber zijn geld aan gaat verdienen?
Advertising doen ze niet, de app is gratis en bellen naar gewone nummers kan niet, dus het kan geen marge verdienen op termination. Wel kost het geld om het verkeer over een IP-backbone van A naar B te brengen en ze hebben servers staan. Naar verluid hebben ze uitbreidingsplannen met zaken als wallpapers,ringtones en LBS. Wellicht dat het daarvoor geld gaat vragen.
