De Tweede Kamer wil weten of telecommunicatie veilig is, maar krijgt van EZK niet de gevraagde informatie, bleek 29 juni tijdens een plenair debat met staatssecretaris Keijzer. Onderwerp was de positie van Huawei in de mobiele netwerken, na de onthulling van de Volkskrant van een auditrapport uit 2010 over KPN. Namen en tijdslijnen werden niet genoemd.
Alle Kamerfracties stelden vragen over de tijdlijn van de maatregelen voor 5G en over de selectie van leveranciers. Dit zijn leden die naar verwachting ook een actieve rol nemen in de commissie Digitale Zaken, zoals Van Ginneken (D66), Kathmann (PvdA) en Rajkowski (VVD). Met een aantal moties vraagt de Tweede Kamer om meer openbaarheid over de tijdslijnen, over de kritieke en niet-kritieke elementen van het netwerk en over de namen van bedrijven die geweerd worden. Keijzer heeft deze moties ontraden.
Informatie blijft staatsgeheim
Zij verwees in het debat enkele keren naar het structureel proces van overleg tussen de Staat en de bedrijven, maar gaf ook nu geen antwoord op de belangrijkste vragen. Het argument is dat de informatie staatsgeheim en bedrijfsvertrouwelijk is, of beide. Waarom die informatie staatsgeheim is, wordt niet uitgelegd, want dat is ook staatsgeheim.
Keijzer bood opnieuw een vertrouwelijke briefing aan, waarop SP-lid Leijten stelde dat het kabinet die briefings juist wil gebruiken om informatie verborgen te houden voor parlement en samenleving. De Kamerleden hebben in een vertrouwelijke briefing wel degelijk inzage gehad in de maatregelen en de planning, maar ze mogen daar niet meer over spreken.
Overigens zijn de grote lijnen wel duidelijk. De feiten zijn vanuit PR-oogpunt geen positieve boodschap vanuit het kabinet en de mobiele operators: het gaat lang duren en het gaat niet over 4G. Het structurele proces dat EZK altijd noemt, verhult dat de overheid maar beperkt kan ingrijpen bij de private bedrijven.
Voor 5G, vanaf 2022
EZK heeft namelijk aan de Kamer al wel een datum genoemd, namelijk 1 oktober 2022. Vanaf dat moment moeten bepaalde leveranciers geweerd worden uit netwerkelementen voor 5G. Die planning zit verder vol met informatie die staatsgeheim of bedrijfsvertrouwelijk is.
De realiteit is ook dat dit niet gaat over 4G. In het 4G-core-netwerk lopen allerlei kritieke klantgegevens via systemen die geleverd zijn en beheerd worden door leveranciers die in het 5G-core-netwerk niet meer welkom zijn. Dit geldt ook voor de huidige 5G-diensten, want die zijn 'non-stand-alone', dus afhankelijk van 4G.
Het gaat hier om bedrijfskritische systemen: als een mobiel netwerk uitvalt, is de kans vrij groot dat het bedrijf omvalt. Veiligheid gaat niet boven alles, de continuïteit weegt ook heel zwaar. Die vervanging is daarom een behoedzaam proces, waarin functies en klanten worden gemigreerd van het bestaande 4G-core-netwerk naar het 5G-core-netwerk dat nog gebouwd moet worden. Het Verenigd Koninkrijk geldt als voorbeeld van een land dat wel openheid geeft. Daar krijgen operators tot 2027 om mobiele sites te vervangen.
