Huawei constateert dat mobiele operators steeds meer vergunningen inzetten in steeds meer banden. Dat betekent dat de antennes steeds meer moeten doen. Het bedrijf stelt voor om per mobiele site nog twee antennes te plaatsen: een passieve voor alle frequenties tot 3 GHz, dus van 700 MHz tot en met 2,6 GHz. Daar komt dan een actieve antenne naast voor 3,5 GHz (C-Band) en de millimetergolf. Als voordeel geldt dat de antenne dan in een keer klaar is voor de toekomstige introductie van 5G.
Huawei heeft daarbij gedefinieerd hoe de 5G passieve antennes er uit moeten gaan zien, voor drie belangrijke use cases die ieder de naam van een stad hebben gekregen. De antenneplatforms heten Munich (MUC) voor FDD, London (LON) voor FDD/TDD en Bangkok voor multi-sector/MIMO.
In netwerken met alleen gepaard spectrum/FDD betekent dat één antenne met 4x4 MIMO op alle banden tot 3 GHz. Die ene – grote – behuizing voor de ‘Munich’ antennes bestrijkt dan de volledige cirkel. Huidige LTE base stations hebben vaak zes antenne-installaties: apart voor 800/900 en voor 1800/2100/2600 en dan drie sectoren voor verschillende windrichtingen.
Voor netwerken met een combinatie van FDD en TDD krijgt die passieve antenne 4T4R (4 transmitters, 4 receivers) voor zowel sub-3 GHz als de C-band, ofwel het 3,5 GHz stuk. Huawei stelt dat de Bangkoks voor multi-sector sites een flexibele evolutionaire route opleveren naar MIMO.
Huawei heeft deze antennes voorzien van drie innovatieve componenten: de AirType Dipole, het AirMax Feeding Network en Dipole Reuse 2.0.
