Aldi introduceert een drietal smartphones onder eigen merk op de Nederlandse markt. ‘Dual SIM’ en Android zijn de gemeenschappelijke kenmerken. De Wolfgang Messenger kost slechts 50 euro, terwijl een USB stick, waarmee vanaf een laptop tevens gebeld kan worden, 40 euro kost. In de loop van 2012 komen daar twee toestellen bij. Een 4,3 inch variant met twee camera’s en 3G moet ruim onder de 200 euro gaan kosten, terwijl een 2,8 inch variant zelfs onder de 100 euro zal duiken. De toestellen komen uit het Verre Oosten en worden geïmporteerd door Ambiance Technology.
Aldi bekend met telecom
Aldi is geen nieuwkomer op de telecommarkt. Aldi Talk is in diverse landen actief en in Nederland heeft deze prepaid MVNO op het netwerk van KPN zo’n 60.000 abonnees (bron: MVNO-rapport Q3 2011 van Telecompaper). In Duitsland heeft het overigens al eigen smartphones in het assortiment. Bovendien heeft Aldi natuurlijk een kant-en-klaar distributienetwerk, wat suggereert dat MVNO’s als AH Mobiel en Kruidvat Mobiel zouden kunnen volgen met eigen handsets. Aldi heeft dan echter het voordeel, net als overigens het in telecom actieve Britse Tesco, dat het meer schaal heeft en dus groter kan inkopen. Dat is belangrijk, want Aldi zet duidelijk in op de ‘onderkant’ van de smartphone-markt, waar de concurrentie vooralsnog gering is. Door Android te gebruiken en de toestellen door een grote fabrikant te laten maken kunnen de inkoopkosten gedrukt worden.
‘Dual-SIM’ is eveneens een belangrijke differentiator. Nieuw is het niet en het mag zich in een stijgende populariteit verheugen. Met twee SIM-kaarten kan de gebruiker kiezen voor twee verschillende abonnementen. Aldi verkoopt natuurlijk het liefst twee Aldi Talk abonnementen, maar de abonnee heeft de vrijheid om bijvoorbeeld voor data een andere aanbieder te kiezen. Een andere mogelijkheid is één SIM voor privé en één voor zakelijk.
Geringe marge bij lage prijzen
De toestellen zijn SIM-lockvrij (momenteel goed voor 25 tot 30% van de verkochte toestellen, en groeiend – bron: Telecompaper), zodat dus niet alleen Aldi Talk gekozen kan worden. Dat suggereert dat het Aldi niet alleen gaat om Aldi Talk aan de man te brengen. Het valt te bezien of de verkoop van de smartphones zelf ook doelstelling op zich is, want de marge zal gering zijn bij deze lage prijzen. Je moet er bij Aldi toch van uit gaan dat het primair gaat om de supermarktactiviteiten. En in dat opzicht kan Aldi handig gebruik maken van eigen smartphones. De Aldi Talk app kan voorgeïnstalleerd zijn, maar met apps zijn tal van andere zaken mogelijk om de supermarktomzet te stimuleren c.q. de klantentrouw te verhogen – voor zover dat in de strategie past van de Nederlandse afdeling van Aldi, die vooral op prijs concurreert:
- Mobiel betalen;
- Spaarpunten in een ‘loyalty program’ vergaren;
- Een ‘store locator’: waar is de dichtstbijzijnde Aldi?
- Barcodes scannen om prijzen en produktinformatie op te halen.
- Etc.
Ten slotte is het de vraag of Aldi een marktaandeel van betekenis kan pakken. In een tijd waarin de iPhone het andere merken al moeilijk genoeg maakt, kun je je afvragen of een budgetmodel kans van slagen heeft. Daarnaast is het bereik van Aldi enigszins beperkt, want ook op de retailmarkt is de concurrentie zwaar (Albert Heijn, Jumbo, Plus, etc.). En dan is er nog de vraag hoe het met de ondersteuning zit. Kan Aldi dit zelf voor z’n rekening nemen?
Conclusie: met een budget smartphone met ‘dual SIM’ kiest Aldi een mooie niche, waarmee het zijn core business kan verstevigen. De vraag is nu vooral of de toestellen voldoende aansprekend zijn om aan te slaan bij een groot publiek.
