Vorige week maakten Sprint Nextel en Ericsson een managed service contract bekend. Ericsson gaat het CDMA en het iDEN netwerk (2G standaarden die vooral in de VS in gebruik zijn) en het vaste netwerk van Sprint Nextel beheren, waarbij 6.000 Sprint werknemers overgaan naar Ericsson Services. De waarde van het contract is 4,5 a 5,0 miljard US dollar, ofwel 3,2 a 3,6 miljard euro, over een periode van zeven jaar.
Onder de noemer Network Advantage behoudt Sprint overigens nog zo’n 2.000 werknemers die zich met netwerken bezighouden. Doelstelling voor Sprint is de kosten te verlagen en de focus te vernauwen. Men wil zich concentreren op diensten, toestellen, klantenservice en innovatie.
Sprint, dat 49 miljoen abonnees heeft, behoudt het eigendom van het netwerk en zal Ericsson specificaties geven voor beheer en onderhoud. Ook zal Sprint de keuze van toelevaranciers blijven bepalen. Met de deal verdwijnt het netwerkbeheer voor een groot deel, want het beheer van het WiMax-netwerk ligt al bij partner Clearwire.
Het contract volgt op een lange periode van geruchten, die begin 2009 ontstonden. Voor Ericsson is het een groot contract in een zwaar bevochten markt waarop ook Alcatel-Lucent en Nokia Siemens Networks figureren. Momenteel heeft Ericsson, naar eigen zeggen, al 275 miljoen abonnees onder beheer, die goed zijn voor 40 procent van al het mobiele verkeer wereldwijd. Andere klanten van Ericsson zijn Vodafone (VK) en Mobile Broadband Network, de Britse joint venture van T-Mobile UK en 3 UK.
Het contract past in een trend. Talloze deals gingen aan deze vooraf. Opvallend is evenwel dat het hier (voor het eerst) de VS betreft en dat Ericsson zich op het terrein van Motorola begeeft, de exclusieve toeleverancier van Sprint voor het iDEN-netwerk. Opvallend is ook de omvang en het feit dat het zowel vast als mobiel betreft.
Managed services contracten stellen netwerkeigenaren in staat zich meer op diensten te concentreren en te profiteren van de kennis en inkoopmacht van partijen als Ericsson. Het belang van dit soort contracten gaat dan ook verder dan financial engineering. Netwerk operators huren partijen als Ericsson in voor het overnemen van steeds meer netwerktaken. Daardoor ontstaat een nieuw soort telecomonderneming: een die aan het bezit van een eigen netwerk steeds minder waarde toekent. Op langere termijn is dit goed voor de ontwikkeling van nieuwe diensten en mogelijk ook de toetreding van nieuwe dienstverleners. Netwerk en diensten worden immers verder uit elkaar getrokken. In dit opzicht is het interessant wat er gaat gebeuren met Virgin Mobile, de MVNO die nu wholesale-klant is van Sprint Nextel. Als Virgin klant wordt van Ericsson (in plaats van Sprint), effent dit mogelijk de weg voor de entree van meer MVNO’s.
Toch moet zo’n ontwikkeling met enige scepsis worden afgewacht. Mobiele operators hechten in meerderheid nog altijd sterk aan het bezit van hun netwerk. Outsourcing lijkt historisch dan ook meer een cyclisch patroon te volgen, waarbij van een toename sprake is in economisch moeilijke tijden. Keert het economische tij, dan volgt weer een fase van insourcing.
Cyclisch of niet, het is interessant om te zien dat Ericsson straks een formidabele partij in de telecomsector wordt, en niet meer alleen als toeleverancier maar ook als netwerkbeheerder met maar liefst 325 miljoen abonnees.
