De Europese Commissie wil de richtlijn voor de bewaarplicht telecommunicatiegegevens aanpassen. De evaluatie van de maatregelen laat een aantal dingen zien, stelt een evaluatie die is uitgevoerd onder Cecilia Malmström van DG Binnenlandse Zaken. De meeste landen vinden de bewaarplicht op zijn plaats en in de meeste landen zijn verkeersgegevens gebruikt voor onderzoek en rechtszaken. Daarnaast zijn er ernstige tekortkomingen. De omzetting in nationale wetgeving verschilt van land tot land. In sommige landen is de bewaartermijn 6 maanden, in andere twee jaar. Dit levert problemen op voor de ISP’s en telefoonaanbieders.
Ook biedt de richtlijn zelf geen garantie dat bij het opslaan, opvragen en gebruiken van de gegevens het recht op privacy en bescherming van persoonsgegevens volledig wordt nageleefd. Dit heeft in sommige lidstaten tot gevolg gehad dat de wetgeving door de rechter is vernietigd.
Op basis van deze evaluatie zal de Commissie een voorstel indienen om de richtlijn te wijzigen. De komende maanden wordt overlegd met politie en justitie, toezichthouders, de telecommunicatiesector en het maatschappelijk middenveld. De resultaten hiervan zullen worden verwerkt in een effectbeoordeling die als basis zal dienen voor het toekomstige voorstel.
Alle aspecten van de regeling kunnen daarbij aan de orde komen, zoals de bewaartermijn, welke gegevens bewaard moeten worden en de rechten en plichten van zowel de autoriteiten als de telecomproviders.
European Digital Rights, een club van private organisaties, waaronder het Nederlandse Bits of Freedom, heeft een eigen rapport met bevindingen gepubliceerd. De verplichte opslag van telecomgegevens levert niets op, maar schendt op grote schaal de privacy van vijfhonderd miljoen Europeanen, is de conclusie. Het gunstige effect op het oplossen van misdrijven is volgens BoF niet hard aan te tonen; dit kan ook met andere opsporingsmethoden.
Verder schiet het toezicht op de veiligheid tekort, stelt BoF. Dat geldt in Nederland met de opvragingen door politie via het CIOT, maar ook in andere landen, stelt BoF. In de evaluatie is ook te lezen dat de Commissie niet nader genoemde lidstaten beschuldigt van het opvragen van privé-gegevens uit andere landen bij bedrijven in het eigen land, in plaats van internationale bevragingsprocedures op te zetten.
