T-Mobile heeft het ministerie om een interne spectrumruil verzocht. Door het actieve spectrum van T-Mobile deels onder de vergunning van Orange te brengen, zou Orange voldoen aan de dekkings- en serviceverplichting van de UMTS licentie. EZ heeft het verzoek afgewezen. Met een kort geding wilde T-Mobile nieuwe investeringen voorkomen. De landelijke uitrol van UMTS apparatuur is door T-Mobile begroot op 6,8 miljoen euro. De rechtbank Rotterdam heeft een voorlopige voorziening afgewezen.
EZ heeft afwijzend beslist op het verzoek van T-Mobile voor een interne spectrumruil, blijkt uit een uitspraak van de Rechtbank Rotterdam van 14 juli 2010. T-Mobile wilde een deel van de (reeds in gebruikgenomen) UMTS frequenties van T-Mobile ruilen met een deel van de (niet in gebruik zijnde) frequenties van de voormalige Orange-vergunning. Met de interne spectrumruil beoogde men te voldoen aan de last onder dwangsom voor Orange. De Rechtbank Rotterdam wees de voorlopige voorziening af, omdat de eis met name een financieel belang heeft, het voorkomen van een bestuurlijke boete. Tegen een opgelegde boete is later een eis tot schadevergoeding mogelijk. T-Mobile heeft naar oordeel van de rechter evenmin aangetoond dat haar voortbestaan in het geding was. Alle klanten van Orange werden immers bediend via frequenties uit de T-Mobile vergunning. De rechter woog mee dat Orange al een heel eind opgeschoten was met het alsnog realiseren van voldoende UMTS-dekking.
De last onder dwangsom van het Agentschap Telecom kwam op 2 november 2009. Na de dwangsom van november is T-Mobile aan het werk gegaan om de dekking van Orange te verbeteren. Dit is net niet gelukt, waarna op 10 juni de eerste boete van vijf miljoen euro verbeurd werd verklaard. Op 24 december 2009 heeft T-Mobile verzocht om een spectrumruil. Dit verzoek is op 22 april 2010 afgewezen. T-Mobile heeft daartegen bezwaar gemaakt en een voorlopige voorziening aangevraagd.
T-Mobile stelde dat er een spoedeisend belang bestond, doordat het AT in juli weer zou gaan meten en er daardoor een tweede dwangsom dreigde. Het was immers net niet gelukt om aan de dekkingseis voor Orange te voldoen. T-Mobile heeft de kosten voor het voldoen aan de Orange last onder dwangsom begroot op 6.845.012 euro, het bedrag dat nodig is om de benodigde nieuwe apparatuur landelijk uit te rollen. Het verbeteren van de eerste oplossing was weliswaar goedkoper, maar bood minder kans op succes.
Het Agentschap stelt als verweer dat T-Mobile zelf mondeling heeft verzocht om nieuwe metingen in medio juli, terwijl het Agentschap van plan was om in september te gaan meten. De rechtbank concludeert dat er voldoende tijd was om een oplossing te vinden. Aan een inhoudelijke behandeling van de eis is de rechter niet toegekomen. Het is daardoor niet duidelijk wat de rechter gevonden zou hebben van de voorgestelde spectrumruil. EZ heeft die eis in eerste instantie afgewezen, maar T-Mobile heeft bezwaar gemaakt. Het AT heeft geen beslissing op bezwaar gepubliceerd.
