Mobiele operators moeten niet te optimistisch worden over de omzet die zij kunnen genereren met cellulaire IoT-aansluitingen. Dat stelt Digitimes Research.
Hoewel het aantal cellulaire IoT- / M2M-aansluitingen snel groeit, naar 980 miljoen in 2020 volgens de GSMA, leveren zij per aansluiting veel minder op dan een traditioneel abonnement. In veel gevallen ligt de ARPU van een cellulaire IoT-aansluiting op minder dan 5 procent van die van een traditioneel mobiel abonnement voor een smartphone. Ruim de helft van de bijna 1 miljard M2M-aansluitingen in 2020 zal actief zijn via een LPWAN (low power wide area network). Bovendien is er sprake van een onevenwichtige verdeling van de M2M-aansluitingen. Bijna de helft van alle huidige mondiaal actieve via een M2M-aansluiting verbonden devices is te vinden in de VS en China.
Er was een gebrek aan cellulaire IoT-standaarden totdat standaardenorganisatie 3GPP (3rd Generation Partnership Project) in juni 2016 hier aan tegemoet kwam. Destijds publiceerde de organisatie specificaties voor NB-IoT en LTE-MTC (machine-type communications) low-power IoT standaarden. Het gebrek aan standaarden zorgde ook voor een beperking in de ontwikkeling van cellulaire IoT.
Onder M2M (machine-to-machine) wordt over het algemeen alle communicatie tussen 'machines' geschaard die via een simkaart en een traditioneel mobiel netwerk loopt (2G, 3G, 4G). IoT (Internet-of-Things) is een breder concept en omvat ook alle communicatie die via specifiek voor IoT ontwikkelde NB (narrowband)-IOT en LPWAN (low power widea area networks)-netwerken loopt.
