De commitment van internationale bedrijven aan de Nederlandse telecommarkt neemt een opvallende plaats in bij het vaststellen van de voorwaarden voor de grote Nederlandse spectrumveiling van begin 2012. De bestaande operators, maar ook de Opta, maken er een punt van want zij vrezen dat een nieuwkomer, met een gebrekkig business plan, niet in staat is een volledig netwerk uit te rollen en daardoor onnodig schaars spectrum bezet houdt. Dit is overduidelijk een verwijzing naar zowel Tele2 als Ziggo 4 (Ziggo/UPC).
Ook wij hebben regelmatig de commitment van Tele2 aan de Nederlandse markt ter discussie gesteld (zie ons commentaar ‘Gaat Vogelpoel Tele2 in West-Europa versterken of verkopen?’). Er is echter een belangrijk punt, dat door zowel de marktpartijen als de Opta wellicht niet voldoende goed begrepen wordt: wij hebben het in dit verband over de commitment van Tele2 Sverige AB (zeg maar: de Tele2 Groep), en niet over Tele2 Nederland (Tele2 NL). Sterker nog: niemand hoeft te twijfelen aan de serieuze bedoelingen van Tele2 NL. Dat is een ‘going concern’, volledig toegewijd aan de Nederlandse markt. Dat geldt ook voor uiteenlopende partijen als Motorola Mobility (al of onder de vleugels van Google) en de CE-tak van HP (binnen of buiten HP): er is sprake van een 'change of ownership', maar de activiteiten gaan gewoon door. Een partij als Deutsche Telekom, Liberty Global, de Tele2 Groep of Vodafone Group staat er mogelijk anders in: het staat de groep vrij om naar believen dochters te verkopen danwel te kopen. Portfolio management is een heel normaal onderdeel van de strategie van internationaal opererende partijen.
Tele2 NL is niet de enige participant op de Nederlandse markt die deel uitmaakt van een grote internationale groep. Dat geldt ook voor Vodafone NL, T-Mobile NL en UPC NL. Verder gaat het om Scarlet (in handen van Belgacom) en partijen in handen van private quity (Ziggo, CanalDigitaal). Over de commitment van de moederbedrijven van deze partijen kan derhalve even hard gespeculeerd worden. Het portfolio management draait primair om maar één ding: het verwachte rendement van de diverse lokale operaties, met daaraan gekoppeld zaken als synergie tussen de operaties en spreiding van risico. Secundair kom je bij onderliggende factoren uit zoals:
- Wat zijn de vooruitzichten voor de economische groei in het desbetreffende land?
- Hoe is de regelgeving?
- Hoe zijn de concurrentieverhoudingen?
- Hoe zijn de marktposities?
- Zijn er interessante overnamemogelijkheden?
- Etc.
In het verleden hebben we tal van voorbeelden van portfolio management gezien (zie onze commentaren ‘Gaan T-Mobile en Vodafone de vaste markt consolideren’ en ‘DT en FT intensiveren samenwerking niet zonder reden').
Het voorspellen van M&A-activiteit is een hachelijke zaak. Hier geldt de stelling: “de werkelijkheid is gekker dan de gekste fictie”. Denk aan de overname van Motorola Mobility door Google. Maar we kunnen wel een kleine poging wagen door de kandidaten op een rij te zetten. Als het gaat om aanbieders die te koop staan, dan kun je bijna geen uitzondering maken. KPN is dat eventueel wel, omdat de aandelen voor 100 procent vrij verhandelbaar zijn aan de beurs (KPN is al verkocht), maar een bod valt natuurlijk nooit uit te sluiten. Aan de koopkant kunnen we alle bestaande partijen noemen, met daarnaast een aantal exoten. Zo leerde de veiling van Caiway (met KPN als voorlopige winnaar) dat zowel DT als Huawei in de markt waren. Een overzicht:
- Bestaande internationale spelers: Belgacom (sterke balans) kan Scarlet versterken, DT kan T-Mobile versterken, Liberty Global kan Ziggo toevoegen aan UPC, Providence kan ervoor kiezen CanalDigitaal niet te verkopen maar juist te versterken. Hetzelfde geldt voor Vodafone en Tele2, die beide al verschillende overnames gedaan hebben: TNF en BelCompany door Vodafone; Versatel, BBned en CDS door Tele2.
- Europese operators zonder (grote) positie in Nederland: Telefónica, France Télécom.
- Internationale operators: China Mobile, SKT (heeft intesse in Amerikaanse assets), het Weather consortium van o.a. Naguib Sawiris), AT&T.
- CIF, het fonds van een viertal pensioenfondsen, beheerd door Bouwfonds: heeft alleen interesse in passieve infrastructuur. Overnemen van een partij kan altijd, maar impliceert dat CIF ‘structural separation’ gaat toepassen, net als bij CAIW.
- Reggeborgh: eigenaar Dik Wessels is met Reggefiber op weg naar een ‘exit’, waarschijnlijk in 2014-’15, door volledige verkoop aan KPN. Tot die tijd neemt hij diverse FTTH-partijtjes over, zoals XMS, Concepts ICT en ComOne. Daarnaast bezit hij Eurofiber (zie ons commentaar ‘Eurofiber: geld lenen en in de grond stoppen’). Een verkoop is mogelijk, maar gelet op de groeimogelijkheden binnen en buiten Nederland, ligt dat niet voor de hand en kan het ook als consolidator optreden. Bedenk daarbij dat zowel de consumentenmarkt (FTTH) als de bedrijvenmarkt (FTTO) nog lang niet volledig verglaasd is.
- Vendors: Huawei heeft (zie boven) interesse laten blijken en in het VK dook recent de naam Fujitsu op (zie ons commentaar ‘Fujitsu maakt opvallende keuzes met Brits FTTH-netwerk’).
- Last but not least: Google. De infrastructuurfocus ligt op de VS (FTTH, WiFi), maar een uitstapje naar een ander continent is niet uit te sluiten, al was het maar om een proeftuin te creëren. Nederland is dan een goede kandidaat, vanwege de snelle uptake van nieuwe netwerken, diensten en producten.
Conclusie: het is te kort door de bocht om te twijfelen aan de commitment van Vodafone NL, T-Mobile NL of Tele2 NL aan de Nederlandse markt. Sterker nog, zij kunnen net zo goed de consolidatie gaan leiden. Maar aan echte voorspellingen wagen we ons niet.
