De Eerste Kamer heeft het wetsvoorstel voor de Wet afwikkeling massaschade in collectieve actie goedgekeurd. Dit wetsvoorstel maakt het voor gedupeerden makkelijker om in een collectieve actie schade te verhalen. Hiermee wordt ook voorkomen dat er meerdere procedures worden gestart door verschillende belangenorganisaties over dezelfde gebeurtenis.
Met dit voorstel is volgens de Eerste Kamer gezocht naar een balans tussen het belang van gedupeerden en het belang van aangesproken partijen om beschermd te worden tegen ongefundeerde of lichtvaardige massaclaims. Er is één regime opgesteld voor alle schadevergoedingsacties. Als onder het huidige recht voor een partij al een verplichting tot schadevergoeding rust, kan daarvoor straks ook een collectieve actie worden ingesteld. Hierbij is het niet van belang of het gaat om een schadevergoeding in geld of niet. Het wetsvoorstel verandert het materiële aansprakelijkheids- of schadevergoedingsrecht niet.
Het wetsvoorstel werd oorspronkelijk op 15 november 2016 ingediend en op 29 januari 2019 door de Tweede Kamer aangenomen. Op 19 maart heeft ook de Eerste Kamer ingestemd met het wetsvoorstel. De nieuwe wetgeving geldt met terugwerkende kracht voor alle zaken en geschillen sinds 15 november 2016.
Collectieve rechtszaken
In de afgelopen jaren zijn diverse collectieve rechtszaken opgezet tegen onder andere telecom- en energiebedrijven. Claimorganisaties en partijen zoals de Consumentenbond vinden een verdienmodel in het opzetten van collectieve rechtszaken. Vaak kunnen consumenten die van mening zijn schade opgelopen te hebben door wetsovertredingen of fouten van bedrijven zich gratis aansluiten bij een massa-claim. Indien het tot een schikking komt, eist de claim-organisatie een percentage van de schadevergoeding op als vergoeding voor de kosten voortvloeiend uit de juridische procedures.
Volgens de Consumentenbond mochten belangenorganisaties in de oude situatie wel een zaak voeren namens een groep consumenten, maar als de rechter dan vaststelde dat een bedrijf aansprakelijk was, moesten de partijen nogmaals om de tafel om tot een schikking te komen. Lukte dit niet, dan moesten gedupeerden individueel procederen.
Die drempel was volgens de Consumentenbond vaak te hoog, waardoor consumenten jaarlijks volgens de Consumentenbond voor honderden miljoenen euro’s aan schade leden zonder dat die vergoed werd.
