De consumentenbond heeft recentelijk aangekondigd nu echt stappen te ondernemen tegen sms-diensten. De bond is tot conclusie gekomen dat ‘Friend Tracker’ (hierbij wordt geadverteerd dat je vrienden kan lokaliseren) niet werkt. Het is een simpel Gif-bestandje zonder input van wat dan ook, en een duidelijk een voorbeeld van misleiding van de consument.
Los van de Consumentenbond heeft het EZ aangekondigd nog beter te gaan controleren of aanbieders van sms-diensten zich wel aan de regels houden. Samen met de Consumentenautoriteit en de Opta bekijkt EZ-staatssecretaris Heemskerk nu of de één jaar oude sms-gedragscode afdoende bescherming biedt of dat aanvullende maatregelen nodig zijn. Dat zoveel instanties de aanbieders van sms-diensten gaan onderzoeken is een duidelijke indicatie dat er nog veel mis is met deze diensten.
Ook de huidige wetgeving voldoet blijkbaar niet. Opta heeft recentelijk een dwangsom opgelegd tegen sms-diensten aanbieder SD&P Interactive. Klanten van de aanbieder schijnen geen (duidelijke) mogelijkheid te hebben zich af te melden voor de diensten. Opta pleitte voor een afmeldmogelijkheid in de verstuurde sms-berichten. De voorzieningsrechter van het CBb heeft deze eis echter afgewezen. De motivatie voor de afwijzing was dat de dienst niet als direct marketing beschouwd kan worden, de klant heeft immers ooit toestemming geven de dienst af te nemen. Er is dus een overeenkomst tussen de aanbieder en de klant, en deze wordt optimaal uitgebuit. Wie denkt een ringtone te kopen, waar op zich geen kwaad in moeten zitten, ontvangt al snel ook andere diensten die hier los van staan. Dat het in veel gevallen gaat om een automatische abonnement staat dan wel in de kleine letters, maar veel consumenten lezen deze letters niet. Veel mensen zullen ook niet de moeite doen om te gaan klagen voor de paar euro’s (alhoewel dit behoorlijk kan oplopen natuurlijk) die zij verloren hebben aan dit soort praktijken.
Er gaat nog veel geld om deze markt, reden waarom aanbieders blijven proberen om tussen de mazen van het net door te glippen. Een zender als TMF is populair onder sms-diensten aanbieders. 30 advertenties tonen op deze zender kost: 42.000 euro (afhankelijk van het tijdstip). Er dienen dus 28.000 sms’jes a 1.50 euro verstuurd te worden om dit terug te verdienen. Dat de reclames nog veel verschijnen is een indicatie dat dit terugverdienen ook lukt , alhoewel het onwaarschijnlijk lijkt dat de omroep het volledige tarief in rekening brengt.
Uit de nieuwsbrief van de SMS-gedragscode organisatie wordt duidelijk dat de sms-industrie zeer creatief is. Een voorbeeld: een aanbieder stuurt na de welkomst-sms met daarin de gegevens voor het afmelden een vervolg-sms.Dit sms’je wist het eerste sms’je, waardoor de klant niet meer beschikt over de afmeldcode. Ook schijnt het nog wel eens te gebeuren dat een sms-dienstverlener per ongeluk vergeet een nummer dat aan het afkoelen is uit het register te halen. Een nieuwe klant met voor hem een nieuwe nummer krijgt er dus een abonnement bij van de sms-dienstverlener zonder hier toestemming voor hebben te geven. Als excuus worden vaak technische problemen aangekaard. Opgelegde sancties zijn tot heden niet bekend. Veel van deze diensten laten de consument ongeveer EUR 10 per week betalen voor een dienst waarvan de functie of nut twijfelachtig is.
Het is toch vreemd dat er voor de consument geen mogelijkheid is om zich tegen de praktijken van malafide sms-dienstenaanbieders te wapenen. Door het versturen van een sms- bericht kan de dienstaanbieder via het versturen van een aantal premium sms-berichten euro’s afschrijven van het prepaid tegoed van de consument. Er is voor deze consument geen mogelijkheid om de transactie ongedaan te maken, die bijvoorbeeld bij automatische incasso wel mogelijk is. Premium sms is niet anders dan een soort automatische incasso. Waarom is er in de normale wereld een formulier nodig met een handtekening en ontbreekt deze volledig bij mobiel?
Als de mobiele operators zichzelf een rol toedichten in de waardeketen van het (mobiel) betalen, zou het goed zijn als ze de consument dezelfde mogelijkheden bieden bij dit soort betalingen als in het normale betalingsverkeer. Het 'meewerken' aan diensten die de consument willens-en-wetens op kosten jaagt voor een waardeloze dienst, kan het imago van de mobiele operators schaden en hun ambitie in de betalingsketen.
